Te shumica absolute e popujve të vjetër paganë, kremtimi dhe pritja e vitit të Ri nuk ishte asgjë tjetër veç se lavdërim, madhërim, simbol dhe shenjë e adhurimit të ndonjë trupi qiellor, në rastët më të shpeshta të Diellit.

Sipas fjalëve të dijetarit Atijje Sakari, festat (el-a’jad) lidhen për ngjarje të rëndësishme, të cilat kthehen dhe përsëriten (jeudu) në shoqëri, fshat dhe familje.

Hyrje

Në kohë absurditetesh dhe paradoksesh të shumta, të cilat po përjetojmë, nuk është shumë e çuditshme nëse dëgjojmë ose shohim brenda një kohe të shkurtër provokime të llojllojshme që u bëhen ndjenjave dhe bindjeve më të shenjta të myslimanëve anekënd botës ku jetojnë.

Është tani më e qartë se sistemi shekullar bashkëkohor nuk ka pasur sukses që në mënyrë adekuate t'i kundërvihet përhapjes së adikcionit ose të shërojë ata të cilët tani më janë bërë të varur.

Hyrje

“Mjeku i rëndomtë shëron sëmundjen, mjeku i mirë preveron sëmundjen, ndërsa mjeku më i mirë vendos baraspeshën në mes njeriut dhe Universit, si dhe harmoninë shpirtërore”

Shkeputje nga jeteshkrimi me titull "KUJTIME", botuar ne SHB "LOGOS-A", SHkup, 2009.

S'ka dyshim se vetëm Allahu e di kur do të ndodhë kijameti, Ai e lëshon shiun, Ai e di se ç'ka në mitra (të nënave), nuk e di kush pos Tij se çka do t'i ndodhë (çka do të punojë) nesër, dhe askush nuk e di, pos Tij se në ç'vend (ose kohë) do të vdesë. Allahu është më i dijshmi, më i njohuri". (Llukman, 34)

Në vend të parathënies[1]