Sipas librave të shenjta, njeriu e ka prejardhjen nga Ademi (a.s.).

Zëri Hyjnor nga Paralashtësia thërriti Qielli dhe Toka nga ky Zë buçiti: “Ne nuk të kemi dërguar ty (o Muhammed) veçse si mëshirë për botët.” (El -Enbija, 107)

Atë që njeriu pret nga feja, identiteti dhe politika renditen në rangun e çështjeve më të rëndësishme dhe më serioze, kështu që vështrimi i këtyre çështjeve është i domosdoshëm në momentin dhe rrethanat që jetojmë, bile mund të themi se për ekzistimin e jetës shoqërore dhe perceptimin real të ndryshimeve në mes njerëzve ka rëndësi jetike.

Premtimi hyjnor për ngadhënjimin e besimtarëve

Haxhi është kushti i pestë i fesë islame, ashtu si e ka paraqitur edhe i Dërguari i Allahut s.a.v.s. në një hadith të tij, shtyllë e Islamit. I Dërguari i Allahut s.a.v.s. ka thënë:

Përderisa i brengosur përcillja lajmet nga bota islame dhe mendoja për fatkeqësitë që na kanë kapluar, më drejtohet një zë nga nefsi im:

Liria është fjala më e dashur për njeriun, dhe historikisht, njeriu ka bërë sakrifica të mëdha dhe ka paguar çmim të lartë për lirinë.

Është e njohur në mesin e popullatës muslimane, dhe përdoret në fjalorin e tyre të përditshëm se, ka muslimanë sezonalë, gjegjësisht të atillë që e presin vetëm Ramazanin për të vajtur në xhami dhe për t’i kryer adhurimet, me shpresë se në këtë muaj të bekuar e të veçuar, do të arkëtojnë shumë sevape dhe të mira, dhe kjo do të jetë një rezervë e mjaftueshme, për të ngelur më pas jo shumë afër adhurimeve, dhe për mos t’u shkëputur krejtësisht nga Islami.

Zoti është një i pa fillim dhe i pa mbarim, Krijues i kësaj gjithësie,Krijues i çdo gjëje, krijues edhe i vet njeriut të cilit i takoi përgjegjësia dhe mëkëmbësia mbi sipërfaqen e tokës.

Hegjemonia e injorancës, dhe territ mbi arsyen dhe dritën, duhej zhvendosur nga jeta e njeriut, ndërkaq vendin e saj duhej zënë arsyeja e shëndoshë e orientuar nga mesazhi i Krijuesit të njeriut dhe mendjes.